Demet'e...Simdi ben bu satirlari yazarken sen hemen arkamda misil misil uyuyorsun.Erken ve zor baslayan bir gündü senin icin...
Dayini kaybettin bugün.
Insan böyle zamanlarda ne diyecegini bilemiyor ya da ben bilemiyorum...
* * *
Bazen cok uzak düstügümüzü hissediyorum KI öyle günlerden birini biraktik ardimizda.
Birbirimizsiz zamanlar da ne cok biriktirmisiz yorgunlugu...
Bazen birimizin söyledigi,bazen de birimizin yaptigi digerini incitebiliyor.
Özellikle sectim bu basligi,kilometrelerce öteden eksik zamanlarda,yalnizliklarimizi derin derin solurken okudugumuz gazete de birbirimizden habersiz altini ciziktidigimiz bu söz...
Bosuna degil hicbir sey...
Inandigim,
Güvendigim,
Can arkadasim...
Bütün bir gece gözünden akan yaslarda,kendi payima düsenler icin senden kocaman bir özür diliyorum...
Ve tüm söylediklerimi bir kez daha düsünmeni ve beni ANLAMANI bekliyorum...
Seni Seviyorum..
Duygu
Arşiv 12.08.2006
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder