Sevgili Duygu,
Güzel ve karanlik günleri birarada yasadigin o cok sevgili arkadasin söz etti senden.Oralarda,o sogukta nasil bir basina kaldigini anlatti.Öyle tanidikti ki hikayen...
Dil bilmiyorsun,yabancisin,yalnizsin...Hem üc yasindasin sanki,hem dilsiz,hem kör...
Okuyamiyor,yürüyemiyor,tek basina seni hayata ait kilacak seyleri yapamiyorsun...
Disaridan öyle saniyorlar ilk baktiklarinda.
Belki sen de ilk günler öyle düsünüyordun.
Ama öyle olmadigini simdi biliyorsun.Ailen ,sevdiklerin,bildigin hersey ve bütün bir ömrün geride kaldi degil mi? Oysa ne kadar güzeldi hersey yola ciktiginda.Simdi o yabancilar polisi seni disari atmasin diye onlarin kurallari icinde sinirli yasayacaksin orada...
Unutma,sen istemedigin sürece kimse,hicbir sey yapamaz sana!Istedigin icin gitmelisin oralardan,istedigin icin dönmelisin!Simdi önce dilindeki dügümü cözmelisin.Sonra farkedeceksin ki,ipek kumas gibi akiyor önüne seni mutluluga götürecek yollar...
Bir gurbet gelini olarak gitmissin Almanya'ya,ayakta bir kadin olarak dön buraya.Cesur ol!Sen bir seyler yaptikca seveceksin kendini yemin ederim.
Dün gece arkadasin seni anlatti bana uzun uzun,gözlerinde sana ait yaslarla.Esinden ayrildigini,Almanca kurslarina gittigini,Türkiye'ye bir süre gelemeyecegini...
"Onu taniyorum"dedim...Kalbinin en yalniz yerinden hem de.
Yollar boyu yürü bugün.Otobüs numaralarini ezberle,insanlarin yüzlerine bak!Bir gün hepsi ,bütün bu yasadiklarin,mahkemeler,kavgalar,ucaklar,gözyaslari,anlatilacak bir ani ve bir baska kadina teselli olacak.
Güzel yanaklarindan öperim.
Iclal Aydin
26.Haziran.2004 Vatan Gazetesi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder